Tarta cytrynowa

Do tego ciasta zbierałam się długo. Nie wiem dlaczego uważałam je za trudne i skomplikowane. Owszem wymaga odrobinę pracy ale daje się "ogarnąć". Zrobiłam je na urodziny mojego K. - oczywiście zniknęło. 

Polecam szczególnie na wiosnę - jeszcze nie ma świeżych owoców ale ma się ochotę na coś orzeźwiającego i lekkiego w smaku - bo w kalorie oczywiście jest bogata.

Ciasto warto przygotować dzień przed podaniem.

Tarta cytynowa 

Wg przepisu Michela Roux'a z książki "Ciasta pikantne i słodkie"

300 g ciasta kruchego z całymi jajkami wg tego przepisu .

1 żółtko roztrzepane z łyżką mleka

5 cytryn - wyszorowanych - moje były duże - następnym razem użyję 4

9 jajek

375 g drobnego cukru

300 ml śmietany kremówki. lekko ubitej

30 g cukru pudru do posypania - użyłam brązowego

Rozwałkowałam ciasto na grubość 3 mm i wylepić nim tortownicę  z ruchomym dnem o średnicy 20 cm i wysokości 3.5 cm. Wstawiłam do lodówki na ok 30 minut. (ja użyłam formy do tart - o średnicy 24 cm ale o wiele płytszej- zostało mi trochę kremu który zapiekłam oddzielnie).

Piekarnik nagrzałam do 180 stopni C. Ciasto nakłułam widelcem i piekłam obciążone fasolą 20 minut. Po tym czasie usunęłam fasolę i papier i piekłam kolejne 15 minut. Lekko przestudzone posmarowałam żółtkiem rozmąconym z mlekiem i zapiekłam w 170 stopniach C 5 minut.

Równolegle robiłam krem: Na drobnej tarce starłam skórkę z cytryn (trzeba to robić dokładnie - ocierając tylko żółtą część) a następnie wycisnęłam z nich sok (trzeba go przecedzić przez sitko!). W misce połączyć trzepaczką jajka z cukrem a następnie  dodać śmietankę  oraz skórkę i sok z cytryny.  Przykryte wstawić do lodówki na ok 30 minut.

Piekarnik nagrzałam do 150 stopni C. Lekko ubity krem cytrynowy wlałam do przygotowanej formy z ciasta ( trzeba uważać żeby nie wylewało się) i piekłam ok godziny i 20 minut. Lekko ostudzone ciasto pozbawiłam tortownicy i wystudziłam na kratce. 

Tuż przed podaniem posypałam  powierzchnię brązowym cukrem i skarmelizowałam palnikiem.  

A dodatkowo pochwalę cytrynę - chlubę mojej Babci. Kupiła ją wiele lat temu. Czasem owocowała zazwyczaj pięknie pachniała kwitnąc. Od kilku lat owocuje regularnie. Obdarzając Nas ogromnymi owocami o zniewalającym smaku.