Śniadanie na deszczowy dzień czyli bułka z truskawkami

U mnie za oknem pada. I zimno. I ogólnie mało przyjemnie. 

Zdecydowanie nie jest to ciepły letni deszcz, ani burza, którą uwielbiam. 

Marudzę. 

Na szczęście mam bułkę drożdżową. Bułką nazywam ciasto drożdżowe upieczone w keksówce - ciasto bez żadnych wymyślnych dodatków. Tak to ciasto nazywa moja Babcia i tak mi zostało. Piekę ją przy okazji placków z owocami według tego przepisu.

Bułka drożdżowa jest właściwie polską odmianą swojej francuskiej kuzynki czyli brioche :). Traktuję ją jako najbardziej obok biszkopta uniwersalne ciasto. 

Zaraz po upieczeniu - jeszcze lekko ciepłą kroimy i smarujemy masłem. Nic więcej nie potrzebuje - pełnia smaku - lekko waniliowa idealna. Do tego kubek dobrej herbaty lub kawy.

Na drugi  dzień pokrojona w kromki jako kanapka z masłem i truskawkami. Śniadanie z dzieciństwa. Wtedy był najlepszy rogalik maślany z miejscowego GS - teraz nie ma już takich więc wykorzystuję bułkę. Gdy jakimś cudem bułka zostanie - to wtedy stanowi idealną bazę do tostów, tostów francuskich i zapiekanek chlebowych.

Wczoraj Bocado pisała o chlebie z jabłkiem jako śniadaniu z dzieciństwa. Moniczka wspomniała o chlebku razowym z twarożkiem i kiwi. To nasze wspomnienia  - a Wasze? Czy robicie kanapki owocowe? I jakie kompozycje były waszymi ulubionymi?

U mnie wciąż nr 1 to poniższy zestaw.